Danjulo Ishizaka

 

Po zdobyciu pierwszej nagrody na renomowanym Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium w 2001 r. i Grand Prix im. Emanuela Feuermanna ufundowaną przez Akademię w Kronbergu i Universität der Künste w Berlinie, Danjulo Ishizaka jest dziś wymieniany wśród najwybitniejszych wiolonczelistów swojego pokolenia. „Jest (…) prawdziwą osobowością muzyczną, o fenomenalnym potencjale technicznym” (Süddeutsche Zeitung), „spektakularny, błyskotliwy i bardzo wyrazisty” (FAZ), „śpiewa na wiolonczeli (…), każde melodyczne drgnięcie wyraża emocję, głęboko muzykalną i głęboko ludzką” (Süddeutsche Zeitung), „jego występ z pewnością będzie główną atrakcją wieczoru” (Tagesspiegel Berlin), „wciągający i bardzo poetycki” (Guardian).

 

Danjulo, urodzony w niemiecko-japońskiej rodzinie w Bonn, odbył swą pierwszą lekcję gry na wiolonczeli w wieku 4 lat. Boris Piergamienszczikow, u którego studiował w Hochschule für Musik Hanns Eisler Berlin w latach 1998-2004, odegrał zasadniczą rolę w kształtowaniu jego postawy tak artystycznej, jak i osobistej. W latach 2004-2006 jego nauczycielką była Tabea Zimmermann. Silny wpływ wywarli na niego również Bernhard Greenhouse, Michael Denhoff, György Kurtág, Menahem Pressler oraz Kwartet Amadeus.

 

Danjulo zwrócił na siebie uwagę już w młodym wieku, zdobywając liczne nagrody na międzynarodowych konkursach. Na szczególną uwagę zasługuje pierwsza nagroda na renomowanym Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium, choć już wcześniej był zwycięzcą wielu innych ważnych międzynarodowych konkursów, spośród których warto zwrócić uwagę zwłaszcza na Międzynarodowy Konkurs Wiolonczelowy Gaspar Cassado w Hiszpanii czy Międzynarodowy Konkurs im. Lutosławskiego w Warszawie. Ostatnim konkursem, w którym brał udział i w którym zwyciężył, było berlińskie Grand Prix Emanuel Feuermann, który to konkurs odbył się po raz pierwszy pod patronatem Daniela Barenboima w stulecie urodzin legendarnego wiolonczelisty.

 

Pierwszy koncert w sali Filharmonii Berlińskiej zagrał w wieku 17 lat. W roku 2003 zadebiutował w Musikverein w Wiedniu, w 2004 w Suntory Hall w Tokio, w 2006 w Carnegie Hall w Nowym Jorku, w 2008 w Royal Albert Hall W Londynie a w roku 2010 w londyńskiej Royal Festival Hall.

 

Bardzo blisko współpracował również z Rostropowiczem. Ta legendarny wiolonczelista wysoko cenił grę Danjulo i opisał jego występ tymi słowy: „fenomenalny w swoich możliwościach technicznych, perfekcyjny w sile muzycznej kreacji”. Niestety – europejska trasa koncertowa, która miała odbyć się pod dyrekcją Rostropowicza w roku 2007 z okazji jego 80-tych urodzin została odwołana z powodu gwałtownie pogarszającego się stanu zdrowia Rostropowicza i jego późniejszej śmierci.

 

Danjulo został wybrany do udziału w słynnym programie Radio 3 BBC „New Generation Artists Scheme”, w ramach którego otrzymał możliwość dokonania w latach 2007-2008 wielu studyjnych nagrań solo, z akompaniamentem fortepianu oraz z towarzyszeniem pięciu Orkiestr Symfonicznych BBC. Dzięki temu programowi możliwy był także jego debiutancki recital w Wigmore Hall w Londynie.

 

Na swojej debiutanckiej płycie CD wydanej przez Sony BMG nagrał sonaty Brittena, Francka oraz Mendelssohna-Bartholdy’ego z towarzyszeniem pianisty, Martina Helmchena. W roku 2006 płyta ta została uhonorowana nagrodą „Echo Klassik” przyznawaną przez Niemiecką Akademię Fonograficzną.

 

Pod koniec roku 2012 Danjulo został uhonorowany jedną z największych japońskich nagród muzycznych, Hideo Saito Memorial Fund Award, przyznawaną przez Sony Music Foundation w Tokio.

 

W 2014 roku została mu przyznana nagroda Gramophone za nagranie roku w kategorii Muzyka Kameralna, za jego nagranie Kwintetu smyczkowego Schuberta wraz z Pavel Haas Quartet.

 

Jego harmonogram koncertów każe mu regularnie podróżować pomiędzy Europą, Azją i Stanami Zjednoczonymi. Występował na całym świecie z takimi artystami, jak Gidon Kremer, Lisa Batiashvili, Tabea Zimmermann, Julia Fischer, Veronika Eberle, Ray Chen, Martin Helmchen, Nils Mönkemeyer czy Viviane Hagner oraz z czołowymi orkiestrami, takimi jak Bavarian Radio Symphony Orchestra, NHK Symphony Orchestra, Tokyo Symphony Orchestra, Baltimore Symphony Orchestra, Royal Philharmonic Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Opera National de Paris, Academy of St. Martin in the Fields czy Zurich Chamber Orchestra, by wymienić tylko kilka.

 

Koncertował pod dyrekcją takich sławnych dyrygentów, jak np. Gerd Albrecht, John Axelrod, Sir Andrew Davis, Christoph Eschenbach, Lawrence Foster, Michail i Vladimir Jurowski, Sir Roger Norrington, Michael Sanderling, Mścisław Rostropowicz czy Leonard Slatkin.

 

Danjulo jest regularnie zapraszany do występowania na tak słynnych festiwalach, jak Cellofestival w Kronberg, Schleswig-Holstein Musik Festival, Rheingau Musik Festival, Jerusalem Chamber Music Festival, Kissinger Sommer, BBC Proms, Verbier Festival, Luzern Festival, Hong Kong Arts Festival czy Salzburski Festiwal Wielkanocny.

 

W sezonie 2015-2016 Danjulo zadebiutował z Detroit Symphony Orchestra pod batutą Leonarda Slatkina, z Filharmonią Krakowską oraz Konzerthaus Kammerorchester w Berlinie – był również zapraszany do ponownych występów m.in. z Weimar Staatskapelle, z Litewską Narodową Orkiestrą Symfoniczną i z Orkiestrą Kameralną w Kobe.

 

W sezonie 2014-2015 miała znakomite występy z Cologne Chamber Orchestra pod dyrekcją Christopha Poppena oraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach pod dyrekcją Leonarda Slatkina podczas koncertu inaugurującego Wielkanocny Festiwal im. Ludwiga van Beethovena w Warszawie.

 

W nadchodzącym sezonie Danjulo będzie można usłyszeć ze skrzypaczką Julią Fischer oraz, w ramach dwóch innych projektów, z pianistą Herbertem Schuch.

 

Danjulo gra na wiolonczeli Wolfganga Schnabla, używanej poprzednio przez Borisa Piergamienszczikowa i użyczonej przez Kronberg Academy, oraz na wiolonczeli Stradivariusa „Feuermann” (1730) wypożyczonej przez Nippon Music Foundation – na instrumencie tym grał poprzednio legendarny wiolonczelista, Emanuel Feuermann.