Zbigniew Zając

Od roku 1994 do chwili obecnej jest głównym dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Uniwersytetu Narodowego Kolumbii w randze profesora nadzwyczajnego. W 1990 roku założył Młodzieżową Orkiestrę Symfoniczną “Collegium Musicum”, której dyrektorem pozostaje po dziś dzień. W roku 2008 powołał do życia projekt FOSBO (Fundación Orquesta Sinfonica de Bogotá). Był pomysłodawcą ustanowienia cykli koncertowych dla dwóch orkiestr Uniwersytetu Narodowego Kolumbii w najważniejszej sali koncertowej, Audytorium im. Leóna de Greiffa. Od roku 1984 był szefem grupy fagotów Orkiestry Filharmonicznej w Bogocie i jest członkiem jej Komitetu Programowego.

Do jego najważniejszych artystycznych kreacji należy zaliczyć:

• “Wesele Figara” (2004) i “Cyganerię” (2005), dla IDCT (Instytut Kultury i Turystyki), wystawianych w Teatro Colon i Leon de Greiff Auditorium (Bogota);

• “Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurta Weilla z udziałem uznanego sekstetu wokalnego Singer Pur Germany, dla Sali Koncertowej im. Luisa Angela Arango oraz Goethe-Institut;

• “Czarodziejski flet” we współpracy z Uniwersytetem Narodowym Kolumbii (2008), „Orfeusza i Eurydykę” Glucka w koprodukcji z Teatrem i Audytorium im. Leóna de Greiffa (2009);

• “Stworzenie świata” J. Haydna (2009), balet “Dziadek do orzechów” (2008 i 2009), wspierane przez Teatr Sztuk Pięknych i FOSBO;

• “Wielkie Koncerty Sylestrowe” (2008 i 2009), transmitowane przez Miejską Telewizję w Bogocie;

• operę “Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego oraz V Symfonię Gustava Mahlera, z udziałem Orkiestry Symfonicznej Konserwatorium w Teatrze Sztuk Pięknych, w ramach Sezonu Zarzuelowego (2010).

Przez wiele lat był korespondentem “Ruchu Muzycznego”, dla którego pisał artykuły z cyklu “Pochodzenie muzyki kolumbijskiej”. Ostatnio jego praca została opublikowana w książce “Relacje między Polską a Kolumbią – wczoraj i dziś”, wydanej przez wydawnictwo CESLA.

W kwietniu 1996 r. został odznaczony przez polskiego Ministra Kultury medalem “Zasłużony dla kultury polskiej” za swoją pracę poza granicami kraju, a w roku 2007 otrzymał tytuł profesora emerytowanego na Uniwersytecie Narodowym Kolumbii. W marcu 2010 r. otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W lutym 2010 rząd kolumbijski przyznał mu kolumbijskie obywatelstwo.